Creationisme en intelligent design

Het onderwerp van deze tekst is helaas actueel, anders mag het niet gezegd worden. Ik zal het moeten hebben over een thema dat mij vaak met verbijstering slaat en helaas niet zo vaak met verwondering of verbazing doet opkijken. Evolutionaire biologie, zeg maar Darwin for short, moet een discussie aangaan met creationisme en Intelligent Design (ID in het verdere verloop van deze tekst), zeg maar God (en Christengod in de eerste plaats) for short. Hoe is het mogelijk? Mijn bedoeling in deze beknopte tekst is om een overzicht te presenteren en te proberen begrijpen waarom inderdaad dit debat op

Deze tekst is vertaald uit het Engels met toestemming van de auteur. De oorspronkelijke tekst bevindt zich op http://www.talkorigins.org/faqs/knee-joint.html. Een vroegere versie van deze FAQ werd gepubliceerd als “Lucy’s Kniegewricht: Hoe creationisten met hun fouten omgaan”, in The Skeptic (magazine van Australische Skeptici) vol. 15, nr. 4, Zomer 1995, pp. 34-36, met bijkomende opmerkingen van Colin P. Groves. (Australian Skeptics, Inc., P.O. Box A2324, Sydney South NSW 2000 Australia) Creationisten beweren dat Donald Johanson het kniegewricht van Lucy, vond, een voor 40% volledig geraamte

Hier volgt een uiteenzetting van de voornaamste argumenten, gebruikt door voorstanders van Jonge Aarde-creationisme (dat stelt dat de Aarde niet meer dan enkele duizenden jaren oud is), en waarom ze geen steek houden. Er is maar één bewijs van een jonge aarde nodig om te beslissen tussen SCHEPPING en EVOLUTIE. Creationisten hebben de neiging om van één enkel geïsoleerd argument een volledig overtuigend bewijs te verwachten waarmee al het overige van de kaart kan worden geveegd. Omdat Moeder Natuur jammer genoeg geen kleine gouden lintjes uitdeelt om de juistheid van bewijzen te waarmerken

Creationisten wijzen er vaak en bovendien terecht op dat Neanderthalers menselijk waren, maar ze hebben de neiging overeenkomsten tussen de Neanderthaler en de moderne mens sterk te overdrijven. In 1982 schreef Parker bijvoorbeeld het volgende: Creationisten uit die periode [rond 1860] wierpen op: ‘Een ogenblikje. Neanderthalers zijn eigenlijk gewone mensen, waarvan er enkelen aan een botziekte leden’. Tegenwoordig delen de evolutionisten en creationisten dezelfde mening: Neanderthalers waren eenvoudigweg mensen, niet méér verschillend van de mensen die vandaag leven dan dat mensen van één

Intelligent Design – intelligent ontwerp in het Nederlands – is de opvatting dat bepaalde biologische fenomenen zodanig complex zijn dat we hun bestaan niet kunnen verklaren aan de hand van geleidelijke evolutie door natuurlijke selectie (en andere erkende evolutionaire mechanismen, zoals seksuele selectie). Deze fenomenen, tegenwoordig vooral op cellulair niveau gezocht, kunnen volgens aanhangers van Intelligent Design slechts het werk zijn van een intelligent ontwerper (“an intelligent agent”, “an intelligent designer”). Officieel spreken de meeste ID’ers zich niet uit over de vraag naar de

Inleiding: de muizenval, een model voor onherleidbare complexiteit Bij Michael Behe, één van de grondleggers van de Intelligent Designbeweging, staat het concept van een onherleidbaar complex systeem (“irreducible complex system”) centraal. Behe zelf definieert een onherleidbaar complex systeem als “een systeem dat samengesteld is uit diverse goed bij elkaar passende en samenwerkende delen die bijdragen aan de basisfunctie, en waarbij de verwijdering van een van de onderdelen leidt tot een falen van het systeem.” En hij vervolgt: “Een onherleidbaar complex systeem kan niet direct worden

Mijn antwoord op de titelvraag is een genuanceerde “Ja”. Hoewel dit een punt van discussie is, is een zekere en bijzondere vorm van creationisme in principe testbaar en verenigbaar met de natuurwetten en daarom dus wetenschappelijk. Ik kom tot mijn conclusie enkel en alleen op basis van gedachte-experimenten. Maar vooraleer we daartoe overgaan, moeten we bekijken wat creationisme is en wat een wetenschappelijke theorie inhoudt. Wat is creationisme? Er bestaan verschillende vormen van creationisme, maar in het algemeen is het de idee dat het universum, het leven of de mensheid, of eender

Hersengroottes [zie “noot”] verschillen aanzienlijk tussen individuele organismen van eenzelfde  soort en deze regel geldt voor iedere soort. De verschillen in hersengrootte zijn echter niet zomaar gerelateerd aan de intelligentie. In plaats daarvan is er wel een zwakke correlatie met de lichaamsgrootte: grote mensen hebben meestal grotere hersenen. Hierdoor zullen vrouwen gemiddeld kleinere hersenen hebben dan mannen en zullen Pygmeeën kleinere hersenen hebben dan Zulu’s. De gemiddelde intelligentie van al deze groepen is echter –voor zover is geweten- dezelfde. Cijfers omtrent de gemiddelde

inleiding Ondanks de neiging van mensen om creationisten en evolutionisten in een aparte groep te plaatsen, verwijst het creationisme naar een veel wijdere groep van opvattingen. Dit artikel geeft een korte inleiding in creationistische posities. Het artikel probeert het geheel van de creationistische opvattingen weer te geven (en ook een wat over de verscheidenheid van evolutionaire opvattingen), maar het geeft weinig diepgang. Bovenop het weergeven van de posities, somt de invloedrijke mens op, organisaties, boeken, en posities die eigen zijn aan bepaalde periodes in de tijd. Geïnteresseerde

HOE MEN HET ARGUMENT FORMULEERT Laat ons deze welbepaalde versie van het ontwerpargument onder de loep nemen, die beroep doet op het zogezegde precies op elkaar afstellen of fijn afstellen van fysische constanten in het universum. We spreken af dat we dit het “Fine-tuning Argument” noemen. Het is namelijk een argument dat veel aanhangers heeft, zowel op het internet als in geschriften. In verband met enkele internetartikelen, kan men bijvoorbeeld http://www.reasons.org/resources/papers/ raadplegen. Voor een voorvechter ervan in de gedrukte pers kunnen we verwijzen naar George Schlesinger, die