Soortvorming in actie bij orka's

Andrew D. Foote et al.

Door verschillende ecologische omstandigheden kan één soort zich opsplitsen in verschillende nieuwe soorten. Om hier meer inzicht in te krijgen, bestudeerden Andrew Foote en collega's soortvorming in een zeer vroeg stadium bij Noord-Atlantische orka's. Hun artikel, gepubliceerd in het vakblad Molecular Ecology omvat een analyse van de slijtagepatronen op tanden, de structuur van de isotopen in de beenderen en maaginhoud. Daaruit blijkt dat er twee groepen zijn aan het ontstaan. Een groep heeft een algemeen dieet (voornamelijk vis, soms kleine zeezoogdieren), terwijl een tweede groep zeer gespecialiseerd is in de jacht op zeezoogdieren, zoals kleine dolfijnen en walvissen. Op de afbeelding is goed te zien hoe de subsoort met het algemene dieet meer slijtage heeft op de tanden (boven) dan de specialiserende subsoort (onder). Uit een analyse van het mitochondrisch DNA blijkt dat de twee orka populaties uit elkaar aan het evolueren zijn. Toch is de genetische diversiteit tussen beide groepen laag, waaruit blijkt dat dit een recente evolutie is. Daarnaast zijn de leden van de nieuwe subsoort (de specialisten in de jacht op zeezoogdieren) ongeveer twee meter langer (8,5 meter) dan de ancestrale soort (ca. 6,6 meter). Indien de specialisatie aanhoudt, zou dit op termijn kunnen leiden tot de evolutie van een nieuwe orka-soort met een hooggespecialiseerd dieet, naast de bestaande soort die een meer algemeen dieet heeft.

Bron

Molecular Ecology (2009) 18, 5207–5217, doi: 10.1111/j.1365-294X.2009.04407.x