Een objectieve meetstaf om na te gaan hoeveel speling er in een groep getallen is. Technisch gesproken is de variantie de som van de tot de tweede macht verheven deviaties van het gemiddelde, gedeeld door n-1 (het aantal getallen in de staalname min één). Hoe groter de variantie is, hoe meer variatie er is in de getallen - zo is de variantie van een set van drie identieke getallen (6,6 en 6) nul.