Evolutionair geknutsel. Begrip geïntroduceerd door de Franse bioloog François Jacob (bricolage évolutionnaire) om te benadrukken dat evolutionaire innovaties ontstaan wanneer oude adaptaties op een andere manier gebruikt worden, of wanneer ze op een nieuwe manier aan elkaar worden gekoppeld. Met andere woorden, nieuwe structuren worden (vaak) gevormd uit elementen die reeds voorhanden zijn, zoals anatomische structuren, fysiologische systemen, celorganellen en eiwitten.
François Jacob blies daarmee een oud idee van Darwin nieuw leven in. De Amerikaanse paleontoloog en essayist Stephen Jay Gould introduceerde enkele jaren later met Elisabeth Vrba het begrip exaptatie, dat inhoudelijk een zekere overlap vertoont met Jacobs concept van evolutionary tinkering. Bij Jacob ligt de nadruk op het proces, bij Gould en Vrba meer op de structuur.