De Wet van Dollo, geformuleerd door de Belgische paleontoloog Louis Dollo (1857-1931) stelt dat evolutie een onomkeerbaar proces is: Een organisme kan niet terugkeren naar een stadium dat door zijn evolutionaire voorouders werd bereikt. Dit betekent ook dat een structuur, bijvoorbeeld een orgaan, dat in de loop van de evolutie is verdwenen, niet meer opnieuw zal verschijnen in dezelfde soort.
Tegenwoordig is gebleken dat de wet van Dollo niet opgaat: er zijn inmiddels verschillende gevallen bekend van evolutionaire omkeringen. Een voorbeeld is de vingers en klauwen aan de vleugels van kuikens van de vogelsoort Hoatzin. De evolutionaire voorouders van deze soort hebben deze structuur (die bijvoorbeeld aanwezig is bij de Archaeopteryx) verloren.